HOME! :)

Kia Ora!

Ja ik weet het: dit is dan wel weer erg snel voor een update, maar hij zal dan ook wat korter zijn dan de overige verhalen tot nu toe. Mijn laatste dag in Wainui / Akaroa (waar ik aan het wwoofen was) nog heerlijk kunnen genieten van de prachtige plek waar ik een week door had mogen brengen! Wat ik namelijk helemaal vergeten was de vorige keer: de tuin van die mensen was echt geweldig!!! Je kon er gemakkelijk een uur rondlopen en een soort boswandeling doen - verdwalen was ook niet al te lastig daar (gelukkig was de hele tuin uitgespreid over een heuvel en wist je in ieder geval of je omhoog of omlaag moest lopen wanneer je terug wilde naar het huis) -, er stroomde een behoorlijk stroompje (continu watervalachtig, doordat het best een steile heuvel was :P) door de hele tuin heen waar je uit kon drinken, er was een boomhut gemaakt van een ENORME boom (5 mensen dik denk ik zo: als je je armen uitspreidt en eromheen wilt komen), natuurlijk waren er weer die prachtige uitzichten over het water en de omringende heuvels, en als hoogtepunt hadden we een treechair: een denneboom waarvan de stam afgehakt was en de omringende takken in elkaar geweven/gewoven (hoe zeg je dat?! mijn nederlands wordt er niet beter op :P) waren: zo kon je binnenin zitten met een kopje koffie, compleet afgesloten van de rest van de wereld, met alleen een kriebelende boom om je heen! Geniaal!

De laatste dag in Wainui ben ik dan nog even goed gaan genieten van deze geweldige en mysterieuze tuin (en verdwaald!). In de avond was het dan tijd om naar CHCH te gaan, waar ik direct de bus in zou stappen naar Hanmer Springs. Helaas ditmaal de hele rit in het donker dus, waardoor ik niet zo veel meer gezien heb van het uitzicht. Het enige dat we tegen zijn gekomen op de weg was een gehuurde camper die eigenwijs rechts bleef rijden: stomme toeristen! :P
Heel grappig trouwens: ik ben hier zo gewend aan het links rijden (met de fiets dan), dat ik letterlijk in paniek raak wanneer ik op tv ofzo auto's aan de 'verkeerde' kant zie. Ook als ik denk aan rijden in nl of wat dan ook, dan zie ik de auto aan de voor jullie verkeerde kant van de weg.. dat zal weer even wennen worden bij terugkomst ;)

In de avond uiteindelijk in Hanmer Springs aangekomen om daar na een zeer korte rondleiding meteen mn bed in te duiken: ik was kapot! De volgende ochtend kennis gemaakt met de 2 andere wwoofers die daar ook aan het werk waren en aan de slag gegaan. Hier was het vooral de kamers schoonmaken van de gasten die uitgecheckt hadden. En aangezien er niet zo veel mensen in een holiday park verblijven in de winter (soort camping), was er niet zo heel veel werk te doen in de ochtenden. In de middag kon ik dan nog wat extra geld verdienen met allerlei dingen die nog moesten gebeuren: schilderen, hout van de vloer bewerken en nog wat extra schoonmaken. En gezien de dagen wat korter worden hier, was er na zo'n 5 uur werk per dag nog een paar uurtjes over om de omgeving te verkennen. Er waren hier veel wandel- en mtbroutes van zeer makkelijk tot een redelijke uitdaging. Aan het eind van de week heb ik zo goed als alle tochten in de omgeving gedaan (met uitzondering van de dagwandelingen - daar had ik geen tijd voor -, en de 'expert mtb-routes' - leek me niet zo'n goed idee!). Erg mooie natuur hier: veel bossen, maar ook overal water en heuvels/bergen om me heen.
Naast het fietsen en wandelen ben ik hanmer springs, het dorpje, wat gaan verkennen. De sfeer daar was heerlijk: het gaf me het gevoel in een wintersportdorpje beland te zijn (misschien ook mede door de kou van de laatste dagen). Een weekje hier doorbrengen was dus zeker geen straf. En uiteraard moet in hanmer springs de 'hot pools' bezocht worden: een middag en avond relaxen in verschillende pools, in de buitenlucht met uitzicht naar de bergen, ondergaande zon en uiteindelijk in het donker chillen in het warme water omhoogkijkend naar de sterrenhemel! Heerlijk! Alleen het rennen van de ene pool naar de andere pool was nogal frisjes: het is hier echt winter aan het worden met temperaturen zo rond vriespunt).
Ook werd er goed voor me gezorgd op de camping: de baas daar vond het wel gezellig om wat gezelschap te hebben en was dus vaak lunch of avondeten aan het bereiden voor ons (met vlees van een hert dat hij zelf geschoten had, jammm!). En zo hebben we over vanalles en nog wat gepraat: reizen, typische dingen van nederland, typische dingen van nz en zo kwamen we uiteindelijk ook uit op jagen! Ik op een gegeven moment gezegd dat ik dat ooit wel eens mee zou willen maken, waarop ik direct antwoord kreeg: dat kan geregeld worden! En zo de volgende dag met geweer en al op pad gegaan. Helaas was het een net nieuw geweer en moest deze nog 'ingeschoten worden', aangezien de kogels nu overal heenvlogen. Dat duurde wat langer dan verwacht: uiteindelijk kwamen de kogels dichter en dichter bij elkaar, maar nog steeds met een te grote afwijking om daadwerkelijk een konijn goed te kunnen raken. Dus niet meer echt op een jachttrip gegaan, maar wel wat mogen spelen met een geweer hier! Ook al een leuke ervaring :)
Verder ook wat rond aan het rijden geweest op het campingterrein met het busje (soort bestelwageniets): mijn eerste rijervaring in nz! Na 8 maanden niet in een auto gezeten te hebben voelt het echter nog niet helemaal veilig om de weg op te gaan...

Zo is uiteindelijk ook deze week in Hanmer Springs voorbij gevlogen en was het al snel tijd om weg te gaan. 1 dag later dan gepland, dat dan weer wel: over heel nieuw zeeland was een enorme (sneeuw/regen)storm voorspeld. Die dag in hanmer springs was echter prachtig: zonneschijn en blauwe lucht! De rest van nz was echter redelijk verschrikkelijk: in Nelson area waren er flinke overstromingen: huizen onderwater of bedekt in modder, wegen worden weggespoeld hier, het hele land ligt ineens plat. Heel vreemd om mee te maken dat het weer hier zoooo snel kan veranderen en zo'n extreme gevolgen kan hebben.

Een dag later dan gepland dan naar Kaikoura gegaan. Weer eens een heerlijke tocht (nu bij daglicht, en dus weer met prachtige natuur om me heen)! En inclusief een extra dimensie dit keer: de baas van de camping bracht me naar kaikoura en naast de krakkemikkerige werkbus, had hij ook een luxe auto waarvan het dak open kon!!! En aangezien het weer verrassend genoeg nog steeds stralend was, hebben we enkele uren met wapperende haren door het prachtige landschap gereden!

In kaikoura ben ik weer de peninsula walk gaan doen die ik daar eerder gedaan heb. Toen was ik al enorm onder de indruk van allee zeehonden die ik overal kon zien, nu was het aantal zeehonden ongeveer 50x zo veel!!! Ik kon ze ook van veel dichterbij zien, heb zeehonden in de zee zien zwemmen en pups rond zien huppen over de rotsen en zien spelen in een waterval. Wat een ervaring!
Uiteindelijk een nacht verbleven in een geweldig hostel in kaikoura! Vol met bakspulletjes, instrumenten en geweldige mensen is het een heerlijke avond geworden: jamsessie met gitaar / ukulele / djembe en random materialen onder het genot van versgebakken rosemary biscuits en warme chocolademelk :D

De dag erna zette ik mijn reis weer voort (nu dit nog mogelijk was: de weerswaarschuwing was er nog steeds) naar Picton. Hier was het nogal regenachtig de hele dag, maar nog steeds niets bijzonders gelukkig. En wonder boven wonder was het gelukt om hier af te spreken met Oli, een kiwi (zo worden de mensen uit nz genoemd) die ik enkele jaren geleden in Italie tegen gekomen was. Na 2 mislukte pogingen was het puur geluk dat hij een vrije avond had juist op die ene avond dat ik in Picton was! Even heerlijk bij kunnen kletsen dus. Zo gek ook om iemand zo lang niet gezien en slecht af en toe gesproken te hebben, en dan ineens weer enkele uren bij elkaar te kunnen zitten en te kletsen alsof we elkaar wekelijks zien. Tijd vliegt helaas, en al snel was het tijd om weer afscheid te nemen en het bed in te duiken. De volgende dag wilde ik weer naar Nelson toe om hier de rest van mijn reis te kunnen plannen. Hier het hostel geboekt waar ik ook de 2 maanden doorgebracht had en misschien nog wat oude bekenden te zien? Sowieso de 2 eigenaren van het hostel zouden hier nog zijn, en ik had het idee dat Lliam, een jongen die hier ook aan het werk was, er ook nog wel zou kunnen zijn. Verder verwachtte ik dat de rest van de oude bekenden wel weg zouden zijn. Tot mijn verbazing was dit echter niet het geval en bleken Kristy, Elizabeth en Guillaume (de 2 Canadese meiden en franse jongen) hier nog steeds te zijn! Hun plannen waren veranderd en na een bezoekje aan CHCH waren ook zij weer terug gekomen naar Nelson. Alleen hadden ze me dit mij natuurlijk niet verteld: dus toen Kristy me ineens op kwam pikken van de bushalte was dat even een hysterisch moment: "Whaaaa!! Jullie nog steeds hier?!?! Hoe geweldig!" En eenmaal in het hostel aangekomen, gesettled in dezelfde kamer, dezelfde omgeving en met al deze mensen om me heen die ik kende, had ik het gevoel thuis te zijn gekomen. Dit is in ieder geval het dichtst bij dat gevoel dat ik zal komen tijdens mijn reis, daar ben ik zeker van :)
Enkele dagen dus genoten in Nelson, veel geregeld voor de rest van mijn trip en nu sta ik alweer op het punt afscheid te gaan nemen. Deze middag vertrek ik weer naar Abel Tasman om nu hopelijk wel de 3-daagse Abel Tasman Coastal Track en daarna de 4-daagse Heaphy track te gaan doen! Morgen zal ik starten met de Abel Tasman, daarna een paar dagen doorbrengen in Golden Bay en dan hopelijk door naar de Heaphy track om deze misschien zelfs met 4 anderen te lopen: Kristy, 2 meiden die ik nog ken van mijn werk hier, en de broer van een van die meiden. Alleen maar hopen dat het weer er goed uit gaat zien!

Cheers! xxx